SUFİZM'İN ÖTESİ

HAZRETİ MEVLANA VE DİĞER ULULARDAN GÜNÜMÜZDE GELEN MESAJLAR

ACIMAK, AFFETMEK

ACIMAK

Mevlana'yım ben,
...
"Yumuşak olanın çilesidir" demeyin
O kuluna acımayın
Allah'ımın verdiğinde acınacak ne var ki?
(?)
Hayır!
Yanlış anlaşılmasın!
Kulun çilesinin hakkı olmadığıdır
Olmadığı kanaatidir
Halbuki kula hak olmayan verilmez
Kula sevgi veriniz
Acınacak durumda olan sevmeyi bilmeyendir
...
17 Nisan 1971

Mevlana'yım ben,
...
Acı yemeden, tatlıyı bilmezsin
Karanlığı görmeden, güneşe bakmazsın
Acımayı bilmeden, sevmeyi öğrenemezsin
...
27 Şubat 1972

Mevlana'yım ben,
...
Yolunu çevirenden sual edilmesin
"Allah'ım öyle diledi" denilsin
Senin kulun mu ki sen düşünürsün?
Yaratan'ın kulunda Yaratan'ı görürsen acımaktan uzak kalırsın
...
01 Ekim 1972

Mevlana'yım ben,
...
Acımak kulun görevi değildir
Dediğim yanlış anlaşılmasın
"Merhametsiz olunuz!" demedim
Her olayı Allah'ımın vergisinde bulunuz
Sen O'ndan büyük müsün ki verdiğine acıyasın
Sen sana düşen kulluk görevini yap
Yardıma muhtaç gördüğüne gücünce yardımcı ol
Yapacağın odur
...
11 Aralık 1972

Mevlana'yım ben,
...
Acıyandan olma O'ndan gelene
Sakınandan olma O'ndan verene
Gelen gider kalan sana öder
Sakınma verdiğini
Acımadan değil
Paylaşmak niyetin olsun
...
02 Ekim 1975

Mevlana'yım ben,
...
Merhameti;
Küçük, büyük demeden
Ağaç dalı kırmadan
Kör olanı "düşürme" den
Aç kalanı "doyurma" dan bilelim
Acımayı yüce Rabb'ime bırakalım
O görendir
O bilendir
O bileni gönderendir
...
05 Aralık 1985

AFFETMEK

Mevlana'yım ben,
...
Kul af dilesin
Ahını aldığı kul affetsin
...
(tarihsiz-15-) 1970

Mevlana'yım ben,
...
Kul hatasız olmaz
Gönül kırmazsan
Doğrudan şaşmazsan
Affedilirsin
...
13 Nisan 1970

Mevlana'yım ben,
...
Denmesin "günahım affedilmez"
Allah'ımın yolunu kendine yön eden aftan şüphe etmesin
...
25 Eylül 1970

Mevlana'yım ben,
...
Altın paslanmaz, çamurda bile
Suya tutarsın, elle ovarsın, arınır
Altın altınlığından kaybetmez
Kul "hata ettim" diye yerinmesin
Elbet Allah'ımdan af dileyenin affına emir olunur nuruyla paklanılır
Kulun gönlü hoş olsun, af dilediğini bir daha yapmasın
Dedim nurlanır diye
Nuruna gölge düşürürsün
...
12 Şubat 1971

Mevlana'yım ben,
...
Allah'ımdan elek dilersin, kumunu elersin
Sonra yine birbirine karıştırırsan elediğinin faydası nedir?
Af dilemek aynı affın tövbeye uyduğu bilinsin
Af dilerken hatanı bildiğin için dilersin
Aynı hataya düşmek Allah'ımı uzak bilmek demektir
...
4 Kasım 1971

Mevlana'yım ben,
...
Kuldan gelen hata ne kadar büyük olsa da
Allah'ımın affından büyük değildir
Yeter ki kul hakkı kulu tutmasın
...
31 Mart 1972

Mevlana'yım ben,
...
Bin defa tövbe etsen;
Kalbini kırdığın affetmezse sevabına yazılmaz
...
22 Nisan 1976

Mevlana'yım ben,
...
Her halden, her hatadan affını dileyelim
Diyelim ki; "Yaratan bilir, yaratılan affetsin"
Çünkü hatamız yaratılanadır
Yaratan'a değil
...
30 Mayıs 1980

Mevlana'yım ben,
...
"Affın yücesi Sen'dedir Rabb'im" diyelim
Asla küslüğe girmeyelim
Küs kalana diyelim ki
"Affı yüce Rabb'imden büyük müsün ki
'Asla affetmem dersin' Allah'ım ile yarışa girersin?
Senin benim ne hatalarımızı affeden Rabb'im
Dostluk ile hoşnut kalan Rabb'im
Bu günde, bu gecede, her günde, her gecede
Affedici olanları sever, yüceltir"
...
13 Mart 1986